Ergenlik döneminde agresif davranışlar, gençlerin duygusal dünyasında büyük değişimlere neden olur. Hormonal değişiklikler, beyin gelişimi ve sosyal çevrenin etkisi ile birlikte, gençlerin davranışlarında da farklılıklar görülebilir. Bu farklılıklardan biri, ergenlerin daha agresif davranışlar sergilemesidir.
Birçok araştırma, ergenlik döneminde agresif davranışların arttığını göstermektedir. Bu davranışlar, sözlü saldırganlık, fiziksel saldırganlık ve öfke patlamaları gibi farklı şekillerde kendini gösterebilir. Ergenlerin bu davranışları sergilemesindeki nedenler arasında hormonlar, beyin gelişimi, sosyal çevre ve stres gibi faktörler bulunmaktadır.
Özellikle erkek ergenlerde agresif davranışların daha sık görüldüğü belirtilmektedir. Bu durumun nedeni olarak, erkeklerin doğal olarak daha yüksek seviyelerde testosteron üretmeleri gösterilmektedir. Ancak, testosteron seviyeleri tek başına agresif davranışları açıklamak için yeterli değildir. Diğer faktörler de etkilidir.
Araştırmalar ayrıca, ergenlerin sosyal çevresindeki etkileşimlerinin de agresif davranışlara neden olabileceğini göstermektedir. Özellikle akran baskısı ve aşırı rekabetçi ortamların, ergenlerde agresif davranışların artmasına yol açtığı belirtilmektedir.
Sonuç olarak, ergenlik dönemi gençlerin duygusal dünyasında birçok değişime neden olur ve bu değişimlerin davranışlara yansımaları kaçınılmazdır. Agresif davranışların artması, ergenlerin hormonal değişimler, beyin gelişimi ve sosyal çevre gibi faktörlerin etkisi ile birlikte ortaya çıkmaktadır.
Ergenlik döneminde çocuğu olanların ailelerin tutumları nasıl olmalıdır
Ergenlik dönemindeki çocukların agresif davranışları, aileler için zorlayıcı bir durum olabilir. Aileler, çocuklarının bu davranışlarını kontrol etmek ve onları uygun yönde yönlendirmek için farklı tutumlar sergileyebilirler. Bununla birlikte, araştırmalar göstermektedir ki, çocukların agresif davranışlarını azaltmak için en etkili yöntem, ailelerin tutumlarının pozitif ve yapıcı olmasıdır.
Araştırmalar, ailelerin tutumlarının, çocukların agresif davranışları üzerinde önemli bir etkiye sahip olduğunu göstermektedir. Özellikle, olumlu ve tutarlı disiplin yaklaşımları ile aileler, çocukların davranışlarını olumlu yönde etkileyebilirler. Bu yaklaşımlar, çocukların özsaygı ve özgüvenlerini arttırmakta ve sorunlu davranışlarını azaltmaktadır.
Aynı zamanda, ailelerin çocuklarının duygusal ihtiyaçlarını karşılamaları da önemlidir. Çocuklar, duygusal olarak desteklenmediklerinde veya aileleri tarafından dışlanmış hissettiklerinde, agresif davranışlar sergileme eğiliminde olabilirler. Ailelerin çocuklarıyla duygusal bir bağ kurmaları, onların güven duygusunu arttırır ve agresif davranışlarını azaltabilir.
Sonuç olarak, ailelerin çocuklarının agresif davranışları karşısında tutumları oldukça önemlidir. Araştırmalar, olumlu ve tutarlı disiplin yaklaşımlarının yanı sıra, çocukların duygusal ihtiyaçlarını karşılamalarının da agresif davranışları azaltmada etkili olduğunu göstermektedir.
Kaynaklar:
- Anderson, C. A., & Bushman, B. J. (2002). Human aggression. Annual Review of Psychology, 53, 27-51.
- Cicchetti, D., & Toth, S. L. (2009). The development of depression in children and adolescents. American Psychologist, 64(4), 220-232.
- Crick, N. R., & Grotpeter, J. K. (1995). Relational aggression, gender, and social-psychological adjustment. Child Development, 66(3), 710-722.
- Moffitt, T. E., Caspi, A., Harrington, H., & Milne, B. J. (2002). Males on the life-course-persistent and adolescence-limited antisocial pathways: Follow-up at age 26 years. Development and Psychopathology
Fotoğraflar
cottonbro studio: https://www.pexels.com/tr-tr/fotograf/kitaplar-kiz-oturmak-genc-6214649/
Sebastiaan Stam: https://www.pexels.com/tr-tr/fotograf/beyaz-gomlekli-ve-siyah-altlari-beyaz-duvara-karsi-duran-adam-1304647/
